Vrouwelijke vechtsporter gaat geschiedenis schrijven

Zaterdag 11 februari vecht Germaine in de New Yorkse wijk Brooklyn de eerste MMA-partij ooit in de nieuwe vedergewichtsklasse van het Ultimate Fighting Championship (UFC). In het Barclays Center neemt de 32-jarige Utrechtse het op tegen de Amerikaanse Holly Holm. Winnaar van dat gevecht krijgt direct de wereldtitel op haar naam en de kampioensbelt om haar middel. Een unicum, want nooit eerder schopte een Nederlandse vechtster het zover binnen 's werelds grootste MMA-organisatie.

De potentiële wereldkampioene zit, gehuld in een dikke winterjas, in de sporthal van Reebok CrossFit 020 (RCA) in Amsterdam. Geen opsmuk, geen praatjes, maar 'gewoon Germaine', zoals ze het zelf omschrijft. De Randamie is geen trashtalker als Conor McGregor of Ronda Rousey. Veel te nuchter voor vuilbekkerij. ,,Ik heb niets naars over Holly Holm te zeggen, want ons gevecht is niet persoonlijk. Ik heb ook geen woede nodig om te vechten."

Tegen de verwachting in
,,Het was ook tegen alle verwachtingen in'', lacht de atlete. ,,Als je tien jaar geleden had gezegd dat ik voor de wereldtitel in UFC zou mogen gaan, dan hadden ze je voor gek verklaard." Haar wedstrijdcarrière in de vechtsport kende 18 jaar geleden een glansrijk begin. De Randamie bleef ongeslagen in de 46 professionele muay thai-partijen die ze vocht. Dat leverde haar maar liefst tien wereldtitels op. De overstap naar MMA in 2008 bezorgde haar echter veel kritiek.

,,Juíst omdat mensen zeiden dat ik het niet kon, wilde ik MMA gaan doen. Constant kreeg ik te horen: 'Germaine, houd het toch bij thaiboksen.'' Het 'ik heb het je toch gezegd' vloog haar dan ook om de oren, toen ze in december van dat jaar haar eerste partij tegen Vanessa Porto verloor. Haar arm zat direct 'in de vernieling'. ,,Het verliezen zelf was minder erg dan hoe ik daarna behandeld werd. Mensen kijken je niet meer aan. Maar ik geloof dat als je keihard knokt, om je droom na te streven, je alles kunt bereiken. Nu kan ik zeggen: kijk eens, ik ben er against all odds."

Geen rematch
De Randamie ging haar droom achterna en trainde vijf jaar bij de American Kickboxing Academy in San José, Californië. ,,Zo ben ik in het UFC beland. In Amerika zit je toch dichter bij het vuur." The Iron Lady, zoals ze genoemd wordt, won vijf keer in de bantamgewichtsklasse (135 pond). Twee keer verloor ze. Ze belandde daarmee op de tiende plaats in de ranking. Ze heeft daarom wel een idee waarom ze als eerste voor de titel in de nieuwe klasse mag strijden.

Ze grijnst: ,,Het was natuurlijk de bedoeling dat Ronda Rousey de titel van Amanda Nunes zou heroveren in de bantamklasse. Dan zou Holly Holm (de eerste die Ronda Rousey in het UFC versloeg, maar haar laatste twee partijen verloor, red.] wel even van mij kunnen winnen. Er zou dan een rematch tussen de twee champs kunnen plaatsinden. Nunes heeft er nu al voor gezorgd dat Ronda geen kampioen is geworden. Het is nu aan mij om de rest van het plan in de war te schoppen."

Liefde voor knokken
Toch lijkt Germaine zich opnieuw in een underdogpositie te bevinden. ,,Ze denken dat Holly me met gemak gaat verslaan. Ik kreeg de garantie dat ik weer terug zou mogen naar de lichtere klasse, omdat ik 'toch niet ga winnen'. Uiteraard wil ik het tegendeel bewijzen. Als ik dacht niet te kunnen winnen, dan ging ik niet."

Of ze net als Alistair Overeem durft te voorspellen hoe en in welke ronde de wedstrijd tussen haar en Holm zal eindigen? Dat niet. ,,Kijk in gedachten denk je: ik doe één, twee en ik sla haar neer. Maar dat is niet realistisch. Je weet niet wat de ander gaat doen. De beste zal die avond winnen."

Ze traint om de beste versie van zichzelf te zijn. Haar tegenstandsters stijl heeft ze niet uitgebreid bestudeerd. Sterker nog, ze heeft zelfs niet de hele partij tussen Holm en Rousey bekeken. ,,Ik weet van Holly dat ze een counterstriker is, dat maakt het lastig. Ze wil niet vechten. Net als veel andere vrouwen in de vechtsport is ze afwachtend. Ze wil geen klappen krijgen. Ik vecht de wedstrijd het liefst in het midden van de kooi uit. Ik houd van knokken en ben bereid risico's te nemen. Alles geven, dat is waar mensen voor betalen: een echte knokpartij.''

Leven naast vechtsport
Hoewel De Randamie tijdens haar gevechten alles wil geven, wijdt ze haar leven buiten de kooi niet volledig aan vechtsport. ,,Ik heb hiernaast een normale baan, ik ben politieagent in opleiding. Uiteindelijk kan ik niet heel mijn leven blijven vechten en kan ik er rest van mijn leven niet mijn rekeningen mee betalen. Ze verwachten me op Valentijnsdag ook gewoon weer terug op werk", lacht ze. ,,Ik steek veel tijd en liefde in MMA, maar het blijft een hobby."

Mijn dagen in de vechtsport zijn gelimiteerd. In april word ik 33 jaar en ik hoop ooit moeder te worden van twee mooie kindjes. Je moet stoppen op je hoogtepunt en ik heb al meer bereikt dan ik ooit had durven dromen.'' Het leven buiten de vechtsport was ook een reden voor Germaine om weer in Nederland te trainen. Ze vindt CSA Holland een 'fijn, klein team', waarin 'niemand zich te goed voelt' en haar coaches sowieso trots op haar zijn, maar had behoefte om haar sociale leven weer op te pakken. ,,Ik had heimwee naar mijn familie en vrienden. Nu woon ik weer dicht bij mijn moeder.''

,,Ik hecht veel waarde aan gezelligheid, daar staan we als Nederlander om bekend. Ik ben er trots op waar ik vandaan kom." Dat is ook de reden waarom Germaine volgende week zaterdag met hetzelfde nummer haar intrede in de octagon zal maken als tijdens UFC Rotterdam: een hardcore remix van Het Land Van, van Deetox & Lange Frans. ,,Kijk zo'n feest als in Rotterdam, dat wordt het dit keer niet, want die Amerikanen begrijpen natuurlijk geen fuck van dat hele nummer", lacht ze.

Bron: http://www.ad.nl/andere-sporten/vrouwelijke-vechtsporter-gaat-geschiedenis-schrijven~aa1e348c/