UFC 189 drugstesten, vreemde situatie Aldo

Het meest interessante aan het rapport was het hele gebeuren rondom de test van Jose Aldo. Hoewel hij niet vocht was er veel te doen om zijn test procedure. Zo zou een persoon die de test wilde uitvoeren niet de juiste papieren hebben en dat het om een visum kwestie zou gaan. Nu heeft de commissie in het rapport de details vrij gegeven wat er nou precies is gebeurt, en dit is op z’n minst erg vreemd allemaal.

In juni huurde de Nevada State commissie een derde partij in, Drug Free Sport om de samples van Aldo te collecteren. Volgens een verklaring van DFS COO Chris Guinty kwam hun tester Ben Mosier in de problemen wanneer hij een sample wilde ontvangen van Aldo op zijn gym. Volgens de verklaring had de tester gewoon de juiste papierwerk en visum en werkte hij nauw samen met gerespecteerde anti-doping bureau in Brazilië om de test te doen. Nadat het hun niet was gelukt om Aldo de avond er voor te pakken te krijgen na meerdere sms’jes en telefoontjes maakte zij via zijn trainer een afspraak voor de volgende ochtend op de gym waar Aldo gewoon netjes mee wilde werken aan de test.

Toen men bezig was met de verzameling was er een coach die wilde wachten op de hoofdtrainer Andre Pederneiras en wanneer die kwam nam hij contact op met CABMMA (de Braziliaanse commissie), die overigens niet op de hoogte waren van de test omdat het evenement in Amerika gehouden zou worden en dat de regels zijn dat zo min mogelijke partijen op de hoogte zijn van een ‘verassingstest’. Wat daarna zou gebeuren is op z’n minst erg vreemd te noemen.

Rond 11.30 was er een federale politie agent in de gym aan het trainen in zijn vrije tijd. Hij besloot de paspoort van Ben Mosier af te pakken en beweerde dat hij niet de juist werkvisum heeft om de test af te leggen. De agent dreigde om Ben te arresteren en te deporteren. Tijdens zijn arrestatie wist de agent ook te melden dat hij zonder reden een keer in Amerika 24 uur vast moest zitten en dat Ben blij mocht zijn dat hij niet dezelfde behandeling kreeg en hij werd vastgehouden in een kamer op de gym in plaats van een cel. Hij zei dat het geen wraak was voor wat Amerika hem had aangedaan maar dat hij wel de bevoegdheid had om hem op te laten sluiten.

Vervolgens kregen de controleur en Ben Mosier ook problemen met de Braziliaanse commissielid Cristiano Sampaio, die ook naar de gym was gekomen om de test tegen te houden. De lokale controleur gaf aan dat Ben Mosier niks verkeerds had gedaan en beschikte over de juiste papieren en autorisatie om de test te mogen uitvoeren. Sampaio liet het er niet bij zitten en gaf aan dat alleen de Braziliaanse commissie de testen mag uitvoeren op Braziliaans grondgebied. Uiteindelijk was de sample onbruikbaar geworden omdat Ben Mosier werd vastgehouden in een kamer van de gym en hierdoor niet meer bij de sample kon komen en dreigde zij zijn telefoon af te pakken. Daarnaast wilde Ben Mosier zijn computer gebruiken om aan te tonen dat hij de juiste papierwerk had maar zijn gebruik van zijn laptop werd ook verboden.

Na vele bedreiging van de federale agent besloten immigratie officiers zich er mee te bemoeien en kreeg Ben Mosier toestemming om de volgende dag terug te komen op 12 juni en zou de test tussen 08.30 – 09.00 in de ochtend plaatsvinden. Bij aanvang was Jose Aldo nergens te bekennen want hij bleek bij de Amerikaanse ambassade te zijn voor zijn visum. Om 09.00 werd gebeld dat het belangrijk is dat de sample zo snel mogelijk gedaan moest worden en de heer Sampaio gaf aan dat hij tot 12.00 de tijd had want dat was de tijd dat de sample met de post kon gaan. Mysterieus heeft Sampaio dit later aangepast naar 14.00. Ongeveer om 11.40 kwam Aldo naar de gym om eindelijk zijn test te doen maar liet de urine sample vallen waardoor hij het nog een keer moest doen om 12.29 en werd de sample per taxi naar het vliegveld gebracht om 12.45. Een saillant detail is dat de Braziliaanse commissie leden voor handtekeningen en foto’s vroegen van Aldo, wat natuurlijk niet erg professioneel is. Al met al een zeer vreemde gang van zaken.