UFC 195: Avond vol verassingen

Tijdens de prelims won Sheldon Westcott overtuigend en kreeg Michinori Tanaka een nipte beslissing overwinning tegen Joe Soto, die in de laatste ronde de veel betere vechter was. Helaas voor hem kreeg hij de eerste en tweede ronde niet mee op de scoorkaart van de jury. Dan was er de partij tussen Ier Joseph Duffy en Dustin Poirier. Een wedstrijd die eerder als main event stond gepland in Ierland en nu verplaatst was en op fight pass te zien was. De reden voor dit besluit was mede door het feit dat zij het abonnement fight pass willen promoten en dat men hoopte op veel Ierse kijkers door rekening te houden met het tijdsverschil, zodat op deze manier men de partij rond 23.00 kon gaan kijken.

Het werd een geweldige partij waar bij Dustin Poirier liet blijken zijn gewichtsklasse te hebben gevonden. Waar hij voorheen op featherweight vocht en moeite had met het halen van zijn gewicht vocht hij nu een gewichtsklasse hoger. Het is te zien dat deze keuze een verstandige is want hij wist Duffy na een lastige eerste ronde de laatst twee ronde te domineren door goed gebruikt te maken van zijn druk en het controleren van Duffy. De eerste verassing van de avond was een feit en Poirier heeft nu drie overwinningen op rij gewonnen op z'n nieuwe gewicht.

De partij Alex Morono versus Kyle Noke was ook een verassing te noemen, niet alleen omdat nieuwkomer Morono zijn wedstrijd won maar de manier waarop. Hij kreeg namelijk zeer onverwachts de juryleden naar zijn hand en die wezen hem als winnaar aan. Het was dan ook niet raar dat Kyle Noke vreemd keek toen hij zijn tegenstanders z’n naam hoorde als winnaar. Drew Dober verraste ongeslagen Scott Holtzman door het gevecht naar de grond te brengen en daar zijn wedstrijd wist te winnen. Ook muay thai vechtster Justine Kish maakte het verschil op de grond, in een wedstrijd die zo door haar tegenstander Nina Ansaroff gewonnen had kunnen worden. Het was een close wedstrijd.

De main event van prelims ging tussen Michael McDonald en Masnori Kanehara. McDonald die meer dan twee jaar afwezig was door blessure was de huizenhoge favoriet, alleen Kanehara had andere plannen. Na een dominante eerste ronde en een tweede ronde waarbij hij de partij via submission in de tas had kwam McDonald knap uit de klem en wist uit het niets de rollen om te draaien en kreeg hij Kanehara op zijn beurt in een verwurging die wel strak genoeg zat dat hij moest aftikken. McDonald wint dus wel maar kwam zeer goed weg door de fout van zijn tegenstander.

De main card begon ook al met een verassing namelijk staande vechter Abel Trujillo die uitgerekend met een choke de wedstrijd beslist tegen de veel grotere Tony Sims. Brian Ortega liet maar weer eens zien dat hij op de grond misschien wel de alle beste featherweight vechter is op dit moment. Na een moeilijk eerste twee rondes waarbij tegenstander Brandao een voorsprong leek te hebben wist Ortega met zijn BJJ knap een triangle choke aan te leggen. De volgende partij was ook een wedstrijd met twee gezichten; Albert Tumenov was de betere bokser en Lorenz Larkin wist goed zijn benen te gebruiken en scheelde niet veel of Tumenov kon niet meer op zijn benen staan door de goed geplaatste lowkicks. Het was dan ook erg jammer om te zien dat Larkin niet de finish kon krijgen en wederom in een close call ging de jury beslissing naar de vechter waar ik het niet van had verwacht, namelijk Tumenov.

De co-main event ging tussen twee zwaargewichten die beide in de rij staan voor een mogelijke titelshot. Stipe Miocic en Andrei Arlovksi staan bovenaan de ranking en de winnaar kan aanspraak maken voor een titelgevecht net als ons landgenoot Alistair Overeem. Het koste Miocic nog niet eens één minuut om Arlovski TKO te slaan en wist met deze wedstrijd duidelijk te maken dat hij degene is die zo een kans hoort te krijgen en niet Alistair Overeem. Verder liet Dana al weten dat het Miocic is die de kans zal gaan krijgen en het kan erop duiden dat de contract onderhandeling misschien moeizaam verlopen met Alistair Overeem.

Dan hebben wij de main event voor de welterweight titel tussen huidig kampioen Robbie Lawler en uitdager Carlos Condit. Het werd een eenzijdige partij waar bij Carlos Condit de meeste ‘significant’ strikes heeft gegeven in een titelgevecht. Maar toch was het niet genoeg. In een werkelijk vreemde jurybeslissing was het Robbie Lawler die zijn titel wist te behouden. Condit moet dit verlies uiteraard verwerken maar heeft al te kennen gegeven misschien wel met de sport te stoppen. Een begrijpelijke keus zeker als je na gaat dat hij zo dichtbij was en eigenlijk onterecht bestolen is van de UFC gordel.