Fred Sikking: "Ik laat het zeker niet meer afhangen van de jury"

Fred Sikking is geen onbekende in het vak. Buiten WFL heeft hij internationaal en nationaal op grote evenementen gestaan zoals Superkombat, Glory en Enfusion. Nu is hij een van de acht finalisten die zaterdag 22 september zullen strijden om de felbegeerde WFL World Champion Heavyweight-belt. De winnaar zal drie gevechten op één avond moeten winnen. 

Bij de Final 16 in oktober ging het een en ander niet goed bij de jury, waardoor Fred toch niet bij de Final 8 belandde. Wij gingen hierover met Fred in gesprek.

Het terugdraaien van de beslissing is je nu zeker twee keer overkomen toch? Je moest er echt even van bij komen hoorde ik.
Klopt, bij een gevecht met Ibrahim el Bouni was ik eerst de winnaar. Het publiek ging uit zijn dak en ik stond daar met mijn handen omhoog. Toen ineens werd Ibrahim toch als winnaar uitgeroepen. In toernooi vorm was het duidelijk dat hij beter was. In de losse wedstrijd had ik duidelijk gewonnen en dat vond het publiek ook. Achteraf wint hij dan ook wel terecht, ik kreeg acht tellen. Het is voor mij ook wel goed, dan heb ik er vrede mee. Tja, met Boy Boy Martin weten we hoe het is gegaan.

Je postte een mooi sportief bericht op Instagram, maar zeg nou eens eerlijk, wat was echt je eerste reactie?
Ik was er helemaal doodziek van eerlijk gezegd. Kijk, als je een pakslaag krijgt, je gaat knock-out, je hebt acht tellen gehad of je gaat naar huis en denkt ik heb een mooie wedstrijd gevochten maar verloren op punten… dan kan ik mij daar snel overheen zetten. Je kan nog genieten dat je een mooie wedstrijd hebt gevochten. 

Maar nu ben je winnaar in het stadion, het hele publiek gaat uit zijn dak, je weet dat je bij de laatste acht zit, je staat live op Spike, iedereen ziet het op tv. Ik heb twee dagen lang gefeest, gedronken, naar de club geweest in de stad, noem het maar op. Ik heb het gevierd, mijn trainer heeft het gevierd. Dan wordt het ineens achter de schermen teruggedraaid met zogezegd een briefje die verkeerd was ingevuld. 

Ik heb 80 wedstrijden gevochten over de hele wereld, het maakt niet uit of het nou in Engeland, België, Tsjechië, Roemenië of Bulgerije was, de jury’s hebben me allemaal genaaid. Je wordt altijd als vechter in het buitenland genaaid als je het laat aankomen op punten. Je moet overtuigend zien te winnen zodat ze je niet kunnen naaien. Maar in Nederland, dit soort taferelen, dat is eigenlijk ongelofelijk.

Verloren van Boy Boy Martin, met de wildcard toernooi kreeg je nog een kans en toen verloor je van Ibrahim el Bouni…
Ja, beslissing teruggedraaid. Oké, je krijgt nog een kans, weet je wat we zetten een nieuw toernooi op met vier sterke gasten, mocht ik mij daar wéér bewijzen. Ik vond het op zich wel oké, want ik kreeg een nieuwe kans. Het was zwaar tegen Ricardo van den Bos en dan krijg je best wel snel Ibrahim eroverheen. Goed, ik heb die kans met beide handen aangegrepen. Maar helaas, dan verlies je weer.


Uiteindelijk sta je toch in de Final 8 
Dat is ook weer met een andere reden. Dat is omdat het evenement [van mei] werd afgelast wegens blessures. Inmiddels hadden een paar jongens andere wedstrijden aangenomen. Binnenkort staat bijvoorbeeld Andrei Stoica tegenover Clyde Brunswijk in Roemenië, daar kan ook wat misgaan. Levi Rigters en Ibrahim el Bouni vechten ergens anders. Dus dat hele toernooi is uit elkaar gevallen. Ze hebben gewoon met de reservepot, van mij en die fransman [Nordine Mahiedinne], het toernooi compleet gemaakt. Compleet, tot er verder geen blessures vallen of KO’s. Want als er een KO valt bij Stoica vs Brunswijk dan mis je weer een vechter en dan moeten ze weer schakelen. Maar ja dit gebeurt. 

De kans is er dat je Boy Boy weer tegen komt, heb je daar zin in?
Nee, eerlijk gezegd niet. Ik heb helemaal geen zin meer in die hele Boy Boy en die hele bullshit. Ik heb ook meegemaakt dat ik genaaid werd op punten, toen is het ook nooit teruggedraaid. Ik heb gewoon mijn mening daarover en ik ben er gewoon een beetje klaar mee. Ik was er echt ziek van hoe dat is gegaan. 

Een aantal jaar geleden heb je een keer bij Glory gevochten, was/is er nog een ambitie om bij Glory te vechten?
Jazeker! Dat heb ik ook meerdere keren aangegeven, alleen hun politiek is buitenlandse vechters. De meeste vechters krijgen bij hen niet eens een kans. Luis Tavares heeft één partij gevochten en is daarna nooit meer uitgenodigd. Ze blijven zich focussen op Michael Duut die keer op keer blijft verliezen. Die heb ik een pakslaag gegeven bij WFL, die heeft pakslaag gekregen van Bouzidi, maar die blijven ze maar bij Glory uitnodigen. Naar mijn mening hebben andere vechters er meer recht op.

Je zou ook een rematch hebben tegen Michael Duut op Enfusion?
Dat ging niet door omdat hij een pakslaag had gekregen van Zinedine Hameur-Lain toen bij Glory. Ik ben gewoon goed met Duut, begrijp me niet verkeerd. Ik heb een contract waar ik blij mee ben bij WFL. Maar mocht Glory bellen voor een partij met Michael Duut, dan zal ik er staan om te laten zien dat het misschien geen toeval was.

Met Clyde Brunswijk heb je ook al in de ring gestaan, dat ging niet helemaal als gepland toch?
Jawel, die wedstrijd ging wel goed. Ik denk ook dat ik de wedstrijd aan het winnen was. Ronde één en twee was duidelijk voor mij, ronde drie was ik ook naar mij toe aan het trekken. Hij probeerde elke keer een knie te plaatsen en in de laatste minuut probeerde hij het nog een keer, volgens mij trok hij mijn handen toen naar beneden. Ik had gewoon één minuut scherper moeten zijn dan had ik gewoon de wedstrijd gewonnen op punten. Hij raakt me met die knie en toen was het gelijk afgelopen. Tja, zonde.

Stel jullie komen beide zover, dan kom je tegenover elkaar in de finale
Dat zou inderdaad wat zijn ja. Maar eerlijk gezegd zie ik andere vechters verder komen. Ik gun het Brunswijk wel, daar niet van. Ik denk alleen dat eerder Sam Tevette of eerlijk gezegd Murat Aygun heel ver gaat komen. Hij gaat het moeilijkst zijn van allemaal. Murat Aygun en Andrei Stoica, die twee schat ik het sterkst in.

Als je nou tegenover Murat komt te staan?
Dan is het de finale, dan moet ik hem KO slaan. Ik laat het zeker niet meer afhangen van de jury. Als je de finale wilt winnen moet je ze alle drie KO slaan toch? 
Zo snel mogelijk afhandelen
Ja, zo sta ik er ook gewoon in.

Mocht je het toernooi winnen, dan is dat het mooiste moment om te stoppen
Dat is dan ook het slimste moment om gelijk de sportschool te openen en te stoppen. Ik zou heel graag een sportschool willen openen in Hilversum. Ik heb al wat jaren ervaring en ik zou dat graag met anderen willen delen. Ik weet niet hoe Melvin [Manhoef] erover denkt. Misschien dat je als winnaar nog even door vecht. Maar ik denk dat ik te veel vechter ben. Als ik dat toernooi dan zou winnen zal ik de sportschool openen maar ik zou geen afscheid kunnen nemen van het vechten. Dat is te moeilijk.