Michael Duut: "Eigenlijk ben ik helemaal niet zo'n vieze vechter"
Michael Duut staat zaterdag 29 september tegenover Mourad Bouzidi tijdens GLORY 59 in de Johan Cruijff Arena, Amsterdam. Dagelijks rijdt hij vanuit Groningen naar Hoofddorp om zich voor te bereiden op dit gevecht.
Hoe ziet je dag eruit?
Ik train vandaag met de jongens, dan ga ik naar huis even rusten en dan ga ik mijn krachttraining doen. Morgen ga ik hardlopen en dan ga ik weer hier [bij GYM Hoofddorp] trainen. Het verschilt per dag of ik op de pads train of met de groep spar.
In mei 2017 stond je al tegenover Mourad Bouzidi maar je werd gediskwalificeerd, waar kwam dat door?
Weet je wat het was, hij gaf mij eerst een elle boog. Het kan gebeuren maar dat was gewoon opzettelijk. Die kopstoot was helemaal geen kopstoot, ik wilde gewoon mijn bloed afvegen maar omdat hij wegdraaide leek dat zo. Eigenlijk ben ik helemaal niet zo’n vieze vechter.
Maar je bent wel een emotionele vechter
Ja dat ben ik wel, maar het was echt geen kopstoot. Als het een kopstoot was had ik het je eerlijk gezegd. Helaas leek het zo.
De scheidsrechter heeft de partij stil gelegd wegens de 'kopstoot’ en het vasthouden
Kijk, Mourad die clincht altijd. Maar deze keer zijn we daar heel goed op voorbereid.
De rematch tegen Bouzidi zal plaatsvinden tijdens GLORY 59 in de Johan Cruijff Arena, heb je wat recht te zetten?
Ja héhé, we komen er niet om te sparren! Kijk, het was gewoon een hele vervelende wedstrijd en ik vind mijzelf gewoon beter dan hij. Dat wil ik gewoon laten zien. Het kwam niet alleen door mij dat ik gediskwalificeerd werd. Als je de wedstrijd goed terugkijkt, gaat hij elke keer tegen mij aan en hij doet zijn handen gelijk wijd. Zo ging het vroeger ook op school bij mij. Een ander deed wat, ik deed het na en dan was ik de lul.
Bron foto: ODC
In juni dit jaar zou je ook een rematch hebben tegen Fred Sikking, kwam het door het gevecht tegen Zinedine Hameur-Lain dat dit niet doorging?
Klopt, ik brak mijn neus in die wedstrijd. De eerste week dacht ik: “ik kan echt niet vechten.” Maar Melvin zei: “Mike, we gaan gewoon vechten. We gaan het gewoon doen.” Een paar weken voor het gevecht hebben we moeten afbellen, omdat Melvin tijdens de training mijn neus opnieuw brak. Tja toen was het helemaal klaar. Dan kun je wel gaan vechten, maar dan slaat hij hem scheef. Dan komt de scheidsrechter, die kijkt, stuurt je naar de dokter en dan wordt de wedstrijd gestopt. Dus dat was het geval.
Fred zou best een rematch willen. Zie je dat zitten?
Ja natuurlijk heb ik daar zin in! Weet je wat het is, heel eerlijk, ik heb nu andere dingen voor ogen. Ik wil de partij zeker wel maar er zijn al andere partijen vastgezet. Dat de vorige keer niet door ging door een blessure, daar kan ik niks aan doen.
Ik vocht de laatste keer tegen hem toen ik net mijn hand had gebroken. Toen heb ik het gips eraf geknipt omdat ik toch tegen hem wilde vechten. Misschien komt het ooit nog. Ik kan niet in de toekomst kijken, we zullen het zien.
Je wint veel op KO of TKO, maar verliest ook veel op KO of TKO. Hoe krijg je dat voor elkaar?
Door mijn vechtstijl. Als je elke keer gewoon iemand wilt afmaken, dan word je wat slordiger en dan laat je gaten zien. Dat is wel iets waar we nu heel erg mee bezig zijn. Winst op punten is ook prima. Een knock-out is leuk, maar het moet er wel inzitten. Als hij valt, valt ie.
Je hebt best wel wat blessures achter de rug, heb je nu op het moment nog ergens last van?
Ik heb inderdaad al wat blessures gehad, oogkas gescheurd, neus gebroken, spier gescheurd, noem het maar op. Gelukkig heb ik op dit moment nergens last van.
Je zei januari dat je dit jaar nog de Light Heavyweight titel wilt winnen, zit dat er nog in?
Je weet het nooit. [Danyo] Ilunga is er net ook voor geweest, dat was heel mooi geweest als hij hem wel had gewonnen. Want dan had ik hem uit kunnen dagen na Bouzidi, laten we [wedstrijd] nummer 4 even doen. De eerste keer dat ik van hem verloor toen scheurde ik mijn triceps af, dat vond ik niet echt een winst voor hem. In Oberhausen heb ik dat toen ook heel goed rechtgezet. De laatste keer was het die laatste 30 seconden, de rest van de wedstrijd had ik gewoon gewonnen. Dat was erg jammer.